Facebook sayfamada beklerim :)

24 Ekim 2014 Cuma

Sezeryan kararı ve sonrası...1

              09/09/2014 14:30'a almıştık günümüzü.günümüzün geçmesi bi yana bebeğimin iriliği ve benm fiziki durumlarımdan ötürü normal doğum yapamayacağım konusunda ikna etti doktorum beni ve eşimi.bilerek götürmüştüm eşimi yanımda.anneyim sonuçta! herşeye hemen duygusal tepki verirdim.Ama yunus emrem öyle değil.mantıkla düşünürdü.zaten güveniyodum doktoruma ama normal doğumu istediğim için çok araştırdım soruşturdum.bide ne yaparsan yap kader seni sürüklüyor gitmen gereken yere.
          Ne çok ağlamıştım oysa normal doğum yapamayacağım için.düşünsenize bebeğimin hiçbişeyden haberi yoktu ve hazırlıksız şekilde merhaba diyecekti dünyaya.yunusun ben ağladıkça eli ayağına dolaştı ne yapacağını ne diyeceğini şaşırdı.onu üzmek istemiyodum ama hakim olamıyodum göz yaşlarına.oysa daha öncede sezeryan ihtimali yüksekti biliyodum ama engel olamıyodum işte.Sonuçta ameliyattı ve hamileliğimden önce izledğim sezeryan doğum videosu korkutmuştu gözümü.
Herneyse işte geldik saatinden önce hastaneye.yatışımızı yaptık çıktık odamıza.hyecan korku mutluluk aklınıza gelen hemen hemen her duygu yükleniyo omzunuza.ne yapacağnızı şaşırıyosunuz.evladınıza kavuşacağınız düşüncesi öyle bi çakıyo ki beyninize ağzınız kulaklarınızda.
hemşireler beni hazırlamak için odamıza geldiğinde dahada artmıştı duygular.korkuyodum.nekadar dua varsa okuyodum.kelime-i şehadetler tevhidler uçuşuyodu havalarda.oysa daha sadece hazırlıktı bunlar ve saatimize vardı.yine ağlıyodum ama neden?
nedenini bilmiyorum ve hiçde bilemicem galiba.
hele o sedyeye binip giderken ki durum yokmu.aynen filmlerdeki gibi oluyo.yukarda ışıklar bir bir geçiyo gözünüzden.elim karnımda hep bebeğime seslendim.
-Annecim birazdan kavuşcaz kendini hazırla
Hoşgeldinle karşıladı çalışanlar.korkudan olsa gerek sesim çıkmadı pek :)
 
SEZERYAN KORKULACAK BİŞEYMİ?
DOĞUM SIRASI VE SONRASI KOLAYMI?
DEVAMI SONRA GELCEK.
BEKLEYİN :)
SORULAR İÇİN YORUM YAZABİLİRSİNİZ
SEVGİYLE...

23 Ekim 2014 Perşembe

Annelik...

MAŞALLAH
 
 
O nasıl bir duyguymuş ki gerçekten başına gelmeden anlatılamıyor ve tarif edilemiyomuş.mümkün değilmiş ki şöyle şöyle densin.
ANNE OLDUM BEN.
Evet hayattaki en güzel mucizelerden birini yaşadım.o melek kadar günahsız yavruyu aldım kucağıma.9 aydır beklediğim anneliği yaşadım.karnımda bile tarifsiz sevdiğim canlıyı kucağımda delice sevdim.öyle sevdim seviyorum ki kaburgalarımın içine sokasım var :)
Allahıma şükürler olsun nasibime düştü yavrum.Şükürler olsun ki annelik tattırıldı bana.Dilerim Rabbim tüm isteyenlere yaşatsın sağlık sıhhat ve hayırla bu duyguları.Rabbim kimseye evlat acısı göstermesin onunla imtihana sokmasın.
Şimdi 44 günlük olduk kocaman olduk büyüdük kilo aldık boyumuz uzadı gülücük atıyoruz anne sesine tepki veriyoruz :)
Karın doyurma süresince yüzüne bakmaya doyamıyo uyurken onu seyrediyorum.bazen çileden çıkıyorum o ağladıkça kalbimde acılar hissediyorum iyilikle sağlıkla güzel ahlakla büyümesi hakkınca kul olması için devamlı dualar ediyorum.
Gecem gündüzüm sağım solum her anım o oldu.Can gibi seviyorum onu.Anne baba eş hepsinin sevgisi bi yanda onun sevgisi bi yanda oluyo doğduğu anda :)
Nefes alıyomu diye dinliyorum.paronayakları oynuyorum.Ahhh annecim seni çok seviyorum.
En güzel nasibim cantanem bitanem...
 

Yanlış bişey yaptım ve geri dönüşüm yok galiba :(

Herkese bol selamlar...
uzun süre oldu gelmiyorum uğramıyorum hatta yanlışlar yapıyorum.
Nekadar sakarım mı desem ne desem bilmiyorum.Google + daki tüm resimlerimi sildim.neden sildim kısmına hiç girmeyim anlık bişey :D ve tüm görseller kayboldu.geçmişe ait hiçbir resim görünmüyor.hatta sayfamda ki hiçbir resim görünmüyodu ama ben asıl görselleri tekrar yükledim.artık bloğa böyle devam etcem şimdiden özür dilerim açılmayan görseller için.Buldukça eklemeye çalışırım inşallah...
                                              Bu arada ben anne oldummmm :)